اگر سفرتان به شمال‌غرب ایران افتاد و خواستید جایی را ببینید که تاریخ، طبیعت و فرهنگ را در کنار هم جمع کرده باشد، مراغه می‌تواند یک انتخاب بی‌نقص باشد. شهری که نه تنها در قلب آذربایجان شرقی می‌تپد، بلکه گویی در هر گوشه‌اش، صدایی از گذشته به گوش می‌رسد.
شهر مراغه، واقع در شمال غرب ایران، با پیشینه‌ای چند هزار ساله، میزبان آثار تاریخی و طبیعی فراوانی است که هر یک گویای بخشی از تاریخ و فرهنگ این سرزمین‌اند.
گنبد غفاریه؛ یادگاری از دوره ایلخانی
در حاشیه رودخانه صوفی‌چای، گنبد غفاریه با معماری آجری منحصربه‌فرد خود، از دوره ایلخانی به جا مانده است. این بنا که در سال‌های ۷۲۵ تا ۷۲۸ هجری قمری ساخته شده، امروزه به عنوان موزه‌ای برای سنگ‌نگاره‌های تاریخی منطقه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
مقبره اوحدی؛ آرامگاه شاعر قرن هشتم
مقبره اوحدی، شاعر و عارف قرن هشتم، با الهام از معماری ساسانی و اسلامی ساخته شده و در کنار موزه تخصصی ایلخانی قرار دارد. این مکان نه تنها محل دفن اوحدی است، بلکه پیکر استاد کریمی مراغه‌ای، شاعر معاصر، نیز در مجاورت آن آرام گرفته است.
کلیسای هوانس؛ نمادی از تساهل مذهبی
کلیسای هوانس، تنها کلیسای باقی‌مانده از مسیحیان در مراغه، در دوره ایلخانی و به دلیل تساهل مذهبی آن زمان ساخته شده است. این بنا شامل محراب، صحن و بخش میانی است و در خیابان امام خمینی(ره) واقع شده است.
غار هامپوئیل؛ شگفتی طبیعی مراغه
غار هامپوئیل، واقع در ارتفاعات کوهستانی مشرف به دره گشایش، هم‌سن با غار علی‌صدر همدان است. این غار با تالارها و مسیرهای پیچیده‌اش، هنوز هم محل کشف‌های جدید توسط غارنوردان است، هرچند به دلیل تاریکی مطلق و مسیرهای دشوار، بازدید عمومی از آن امکان‌پذیر نیست.
موزه فسیل‌شناسی؛ دریچه‌ای به اعماق تاریخ
موزه فسیل‌شناسی مراغه، با در اختیار داشتن فسیل‌هایی از پستانداران منقرض‌شده با قدمت چند میلیون سال، یکی از مراکز مهم تاریخ طبیعی کشور به شمار می‌رود. این موزه در زمینی به مساحت ۵۰۰ مترمربع، حدود ۴۰۰ قطعه فسیل را به نمایش گذاشته است.
